متن اصلی: 
آرزوی برقراری ارتباط با انسان‌هایی خارج از کره‌ی زمین سابقه‌ای بسیار طولانی تر از بشقاب پرنده‌ها و جنبش SETI دارد. در قرن نوزدهم، تعدادی از دانشمندان در مورد راه‌های برقراری ارتباط با ساکنان احتمالی مریخ و زهره پیشنهادهایی ارائه کردند.
این پیشنهاد‌های اولیه، 150 سال قبل از آن ارائه شدند که اولین پیام فرا زمینی در سال 1974 به فضا فرستاده شد. این پیام به کمکی سیگنال‌های دیداری ارسال شد.
همان طور که تاریخ نشان می‌دهد، ایده‌ها برای ارتباط با سایر سیارات، بسیار تحت تاثیر تکنولوژی موجود قرار گرفته است، این تکنولوژی نور، رادیو و لیزر را شامل می‌شود. استیون دیک (Steven Dick)، مورخ ارشد ناسا می‌گوید: «شما بر اساس آن چه می‌دانید، قدم بر می‌دارید.»
آیا ما تنها هستیم؟
دیک می‌گوید: «پس از آن که ثابت شد همه‌ی سیارات به دور خورشید می‌چرخند، به سادگی می‌شد حدس زد که بقیه‌ی سیارات هم ممکن است مثل زمین باشند، ممکن است زندگی در آنها جریان داشته باشد.»
گالیله، کپلر و سایر دانشمندان «قابل سکونت بودن» سایر سیارات را در ذهن می‌پروراندند، در حالی که بسیار مراقب بودند تا خاطر کلیسا از این بابت نگران نشود.
دیک که چندین کتاب در این زمینه نوشته است همچنین می‌گوید: «این ایده در قرن هفدهم شکوفا شد و به مناظره‌ای با نام «چندگانگی جهان» تبدیل گشت، در عین حال موضوعی جنجال برانگیز باقی ماند.»
یکی از تاثیر گذارترین طرفداران وجود حیات فرا زمینی فردی به نام برنارد لو بویور
(Bernard le Bovier) بود که در سال 1686 کتابی را با نام مباحثاتی در مورد چند گانگی جهان نوشت.
علیرغم آن همه علاقه نسبت به این موضوع، تا یک قرن بعد، هیچ مباحثه‌ی ثبت شده‌ای در زمینه‌ی این که چگونه می‌توان با آدم فضایی‌ها ارتباط برقرار کرد و یا موقعیت آنها را شناسایی کرد، وجود نداشت.
مثلث بزرگ و کانال‌های سوزان
«رالین سرشیو» در کتابی که تازگی منتشر کرده است، می‌گوید: «با شروع قرن نوزدهم، مخترعان به دنبال نوعی «تلگراف فضایی» برای ارتباط با سایر سیاره‌های منظومه‌ی شمسی بودند.» اولین نوع از این اختراعات مربوط به ریاضی‌دانی به نام «کارل فردریش گاوس» (Carl Friedrich Gauss) می‌شود. در دهه‌ی 1820 گاوس، ایده‌ی انعکاس پرتو‌های خورشید از سطح زمین را ارائه کرد، به گونه‌ای که از فضا و سیارات دیگر قابل رؤیت باشد. ایده‌ی دیگری که به گاوس نسبت داده شده، بدین صورت است: «جدا کردن یک قطعه‌ی مثلثی شکل بسیار بزرگ در جنگل‌های سیبری، قطع درختان آن ناحیه و کاشتن گندم در آن قسمت.»
رالین سرشیو(Raulin-Cerceau) در مورد این روش گاوس می‌گوید: «اندازه‌ی بزرگ این ناحیه و رنگ متفاوت آن با بقیه‌ی قسمت‌ها امکان دیده شدن آن را از ماه و یا مریخ فراهم می‌کرده است. و شکل هندسی خاص آن (مثلث) می‌توانست به عنوان یک سازه‌ی بین المللی شناخته شود.»
بیست سال بعد، ستاره شناسی با نام «جوزف ون لیترو» (Joseph von Littrow) ایده‌ی دیگری را مطرح کرد. ایده‌ی او چنین بود: «ریختن نفت سفید در کانالی 30 کیلومتری به شکل دایره و روشن کردن آن در شب، به گونه‌ای که هر کس از فضا آن را ببیند، حضور ما زمینی‌ها را متوجه شود.»
نور متمرکز
اما در نیمه‌ی دوم قرن نوزدهم دیدگاه‌های واقع گرایانه تری مطرح شد. در سال 1869 مخترع فرانسوی ایده‌ی استفاده از یک آینه‌ی سهمی شکل برای متمرکز کردن نور لامپ‌های الکتریکی به فضا را مطرح کرد. او گفت می‌توانیم لامپ‌ها را روشن و خاموش کنیم و بدین شکل پیامی رمزی بفرستیم.
آیا آدم فضایی‌ها می‌توانستند هیچ کدام از این نشانه‌ها را ببینند؟
«ست شوستاک» (Seth Shostak) می‌گوید: «بستگی دارد که مریخی‌ها چقدر پول برای تلسکوپ‌هایشان خرج می‌کنند.»
شروع امپراتوری رادیو
امروز باور عمومی بر این است که استفاده از امواج رادیویی برای برقراری ارتباط با آدم فضایی‌ها به مراتب مناسب‌تر است. چرا که امواج رادیویی کمتر تحت تاثیر گرد و غبار کیهان قرار می‌گیرند.از آن جایی که تا دهه‌ی 1920 نشانه گرفتن یک پرتو رادیویی به سمت سیارات دوردست عملی نبود، هنوز بسیاری از افراد از جمله آلبرت اینشتین بر این عقیده بودند که ارتباط دیداری عملی‌تر است.
دانشمندان به تدریج متقاعد شدند که امکان وجود حیات بر روی مریخ وجود ندارد. اگر هم قرار باشد حیاتی وجود داشته باشد، احتمالآ در فاصله‌ای خیلی دورتر از مریخ است.
شوستاک می‌گوید: «هیچ پیامی از فضا دریافت نمی‌شد و این ناامید کننده بود…پس از آن همه می‌گفتند «فراموشش کنید…وجود حیات در سایر سیارات غیر ممکن است»»
سرانجام در سال 1959 ایده‌ی استفاده از امواج رادیویی شکلی جدی به خود گرفت. دانشمندان به این نتیجه رسیدند که فرستنده‌های راداری آنها به اندازه‌ی کافی قوی شده است که سیگنال‌هایی را به چندین سال نوری دورتر بفرستد.
تلسکوپ رادیویی آرسیبو؛ ساخته شده در سال 1963...قطر:305 متر...مساحت تحت پوشش:73 هزار متر مربع
شوستاک می‌گوید: «اگر ما بتوانیم این کار را انجام دهیم، ممکن است آدم فضایی‌ها هم در حال انجام آن باشند.» در سال 1974 – یک قرن و نیم پس از گاوس – اولین پیام SETI با استفاده از تلسکوپ رادیویی آرسیبو (Arecibo) به فضا فرستاده شد. دانشمندان هم چنان منتظر هستند تا جوابی از آن طرف خط بشنوند…آیا آنها جوابی خواهند شنید؟
هندونه 